Kolegiata św. Mikołaja

to kościół późnogotycki, będący jednym z zabytków w Końskich. Został wybudowany w latach 1492-1520.

Świątynia z XV-XVI wieku

Obecny kościół św. Mikołaja został zbudowany w latach 1492-1520

Wspaniała architektura

Kolegiata utrzymana jest w stylu późnogotyckim z neogotyckimi przekształceniami

Siedziba Koneckiej Kapituły Kolegiackiej

Od 1993 roku, kościół św. Mikołaja w Końskich jest siedzibą Koneckiej Kapituły Kolegiackiej

Historia kolegiaty św. Mikołaja

Pierwotny kościół znajdował się poza obrębem dzisiejszego miasta, prawdopodobnie w miejscu kościoła św. Anny w miejscowości o nazwie Kościółki. Według dawniejszych przekazów istniał on w latach ok. 1120 do 1220. Drugą świątynią był kościół biskupa krakowskiego Iwona Odrowąża, wystawiony około roku 1220, murowany z ciosu. Wtedy prawdopodobnie powstała też parafia. Kościół ten służył prawie do końca wieku XV, kiedy to został bardzo poważnie zniszczony pożarem. Kolejny kościół stanął na miejscu poprzedniego w latach 1492–1520. W okresie wypraw krzyżowych w XI–XIII wieku nastąpiło wzajemne przenikanie kultur wschodniej i zachodniej. W tym właśnie okresie Zachód przyjął ze Wschodu kult św. Mikołaja.

Architektura kościoła

Kolegiata św. Mikołaja w Końskich jest wykonana z piaskowca ciosowego, orientowana. Budynek utrzymany jest w stylu późnogotyckim z neogotyckimi przekształceniami. Na południowej skarpie znajduje się zegar słoneczny z 1621 roku. Obecna świątynia została wybudowana w latach 1492-1520. W 1749 roku, z inicjatywy Jana Małachowskiego, wzniesiono prezbiterium o gwieździstym kształcie oraz późnobarokowy ołtarz z kamienia z baldachimem i kolumnami. Dalsze przekształcenia kościoła miały miejsce w latach 1902-1903 – kolegiata została rozbudowana od strony zachodniej, według projektu architekta Wacława Popławskiego. W 1913 roku dobudowano wieżę z zegarem i trzema dzwonami.