Zespół pałacowo-parkowy w Końskich

Budowę zespołu pałacowo-parkowego zapoczątkował Kanclerz Wielki Koronny Jan Małachowski – dawny właściciel Końskich i dóbr o nazwie „Końskie Wielkie”. Końskie i jego mieszkańcy zawdzięczają osobie Jana Małachowskiego wyjednanie od króla Augusta III praw miejskich w 1748 r. W tym właśnie czasie, kanclerz przystąpił do budowy swej rezydencji. Na wykupionym na wschód od kościoła terenie zaplanował postawić okazały pałac, którego główny korpus miał łączyć dwa boczne skrzydła, zakończone pawilonami. Od głównego budynku miały rozchodzić się długie, otwarte galerie z tarasami w górnej kondygnacji, zakończone altanami. Jednak zakrojone na dużą skalę plany kanclerza nie zostały w całości zrealizowane. Z samego pałacu wybudowano jedynie skrzydła i pawilony.

Nad budową rezydencji czuwał Jan Małachowski. Jego żona zaś – Izabela z Hunieckich zajęła się parkiem i ogrodem. Ogród, zajmujący początkowo niewielki obszar, zaplanowany został w stylu francuskim wzdłuż głównej osi założenia i krzyżującymi się pod kątem prostym alejkami.  W dniach 16 – 18 lipca 1787 r. w koneckim pałacu przebywał powracający z Ukrainy król Stanisław August Poniatowski. Opis wizyty i towarzyszących jej uroczystości znajdziemy w „Diariuszu” spisanym przez Adama Naruszewicza.