Nazwę „Jastrząb” oraz herb – insygnia władzy biskupiej (mitra i pastorał) na czerwonym tle, miasto otrzymało od prymasa Polski Wojciecha Jastrzębca. Kardynał Zbigniew Oleśnicki w 1427 roku dał miastu prawo lokacyjne. Miasto zostało lokowane na prawie magdeburskim i otrzymało różne przywileje ale było także w szczególny sposób chronione przez biskupów krakowskich, którzy w razie jakichkolwiek nadużyć czy błędów urzędników państwowych, wstawiali się za swymi poddanymi, mieszkańcami Jastrzębia. W połowie XVI wieku w okolicach Jastrzębia rozwinęła się eksploatacja piaskowca i rudy żelaznej oraz powstały dwie huty żelaza: Śmiłowska oraz Lipieniecka. Jastrząb zasłynął wówczas ze zdrowotnych źródeł z wodą zawierającą żelazo.
Dnia 27 lipca 1789 roku uchwałą sejmu, Jastrząb przeszedł wraz z dobrami biskupimi na własność państwa. Niestety w 1820 roku zniszczony został kościół parafialny oraz domy mieszczan.
Z rozkazu cara Aleksandra II W 1869 roku, Jastrząb stracił po 422 latach prawa miejskie, zamieniony został na osadę i włączony do gminy Rogów. W 1973 roku na nowo utworzono gminę Jastrząb jako gminę wiejską. Podstawą utrzymania jej mieszkańców obecnie jest rolnictwo. Użytki rolne stanowią 80% powierzchni ogólnej gminy.
Zalew w Jastrzębiu to piękny zbiornik wodny, który jest idealnym miejscem na weekendowy wypoczynek, znajdujący się w gminie Jastrząb w powiecie szydłowieckim na obszarze województwa mazowieckiego.
W 1434 roku parafia została przeniesiona do Jastrzębia z Gąsaw Rządowych. Kościół składa się obecnie z zakrystii i prezbiterium wybudowanych w 1677 roku oraz nawy głównej i transeptu z początku XX wieku.